Ken je dat meisje…..
Wat altijd goede degelijke schoenen aan moest. Van die Piedro’s?
En nooit haar kniekousen uit mocht voor het echt lente was?
Die toen ze in de zesde klas op schoolkamp ging uit baldadigheid de hele week op haar allereerste gloednieuwe “niet goed voor je voeten zijnde” ballerina’s liep. Terwijl dat eigenlijk alleen voor de feestavond bedoeld was?
Wat nu een zelfstandige vrouw is en intens gelukkig wordt als ze met haar brede voeten (die ook nu nog het beste af zijn met goede schoenen), eindelijk in een paar leuke elegante sandaaltjes kan?
Wie is ze?
Dat meisje dat ben ik maar misschien ook wel jij. Want we worden allemaal uit en in liefde geboren om daarna meestal naar eer en geweten vol liefde en betrokken ouderlijke zorg opgevoed. Onze ouders hebben vanaf minuut één in ons leven het allerbeste met ons voor. En niet alleen met onze voeten ;-). Zij geven dat wat zij voelen dat er toe doet en belangrijk is. Misschien omdat ze zelf dat ook mee kregen of juist helemaal niet en het dus anders willen doen. En zo doen wij dat nu ook weer wanneer we zelf kinderen krijgen.
De andere kijk op de levenslijn
Nú kan ik zo naar de ouderlijke rol kijken maar zowel in de tijd dat ik mijn kniekousen niet uit mocht als toen ik weer die stomme schoenen aan moest … dus echt niet (en ja mijn lieve vader werkte bij Piedro dus hoe erg kun je het als kind hebben ha ha ha). Ik vond het belachelijk en stom en zelfs nu denk ik met mijn moeilijke voeten….tssss heeft lekker zin gehad. Maar ja vervolgens komt mijn milde stem dan naar voren want wie weet hoe erg het was geweest als ik de goede schoenen niet had gedragen. We zullen dat soort dingen nooit weten.
We krijgen de liefde, waarden, zorg en conditionering van onze ouders gewoon cadeau. Net als zij dat kregen van hun ouders. Het is ook normaal dat we als kind zodra we zelf een mening gaan vormen ons er tegen verzetten. Op veel vlakken lukt het ons naar mate we volwassen worden om ons eigen pad te kiezen en ons los te weken van de waarden en regels van onze ouders zodat we onze eigen levenswaarden kunnen volgen.
Toch is het bizar hoe lang sommige conditioneringen met je mee gaan en je vaak onbewust nog een stukje van het leven van je ouders leeft. Daar is niks mis mee als je daar zelf ook helemaal blij van wordt en het je niet belemmert om ook eigen keuzes te maken.
Conditionering
Ik kwam er echter in mijn volwassen leven wel achter dat niet alle met liefde gegeven conditioneringen mij hielpen om dat fijne eigen pad te kiezen. Dat zie ik nu ook bij veel coachees. Ze worstelen vaak in deze fase van hun leven met eigen ruimte pakken omdat ze vast zitten in de regels en waarden van hun ouders. Zo vertelde laatst een coachee dat vroeger de winterjassen na de voorjaarsvakantie opgeborgen werden en iedereen zijn zomerjas aan mocht. Ongeacht of het nou nog koud was of niet. Laatst betrapte ze zichzelf dat ze in haar dunne jas met een paar graden boven nul datzelfde deed gewoon omdat ze het zo had meegekregen. Toen ze besefte wat ze deed, kwam die winterjas weer gewoon aan de kapstok te hangen samen met haar handschoenen.
De taal van mijn coachees die ze vroeger hoorden, is zodanig uitvergroot en misschien wel een heel ander leven gaan leiden dat het ze nu beperkt in het volgen van de eigen verlangens zelfs al gaat het dan om kleine dagdagelijkse dingen.
Regie hebben
Wanneer je voelt dat je geen regie hebt over hoe jij nu wil leven of wanneer je onderhuids toch best wat jaloezie voelt wanneer je anderen dingen ziet doen die jij niet doet (maar wel graag wil) dan zit misschien wel die oude conditionering in de weg.
Ik ben heel blij dat ik mezelf ooit de ruimte heb gegeven om met coaching naar die levenslijn en conditionering te kijken. Het heeft er voor gezorgd dat ik het in perspectief kon zien en vooral ook liefdevol naar de rol van mijn ouders kon kijken. Om vervolgens alles op waarde te schatten en dat wat mij niet past van mijn ouders te laten zijn en dat wat mij wel past in liefde te mee te nemen om vervolgens weer mijn eigen levenswaarden als kompas te gebruiken voor het leven wat ik nu leef.
Waar ik op schoolkamp iedere keer dat ik die ballerina’s aan deed toch wat bezorgd mijn vaders woorden “alleen met de bonte avond” hoorde, denk ik nu bij het dragen van mijn “niet goed voor mijn voeten zijnde maar hippe lekker zittende sandaaltjes” met liefde terug aan hun goede zorgen en de vrijheid die ik ervaar in het maken van mijn eigen keuzes.
Ogenschijnlijk onbelangrijk? Echt niet!!
Dit voorbeeld van de sandalen lijkt iets kleins en onbelangrijks en de voorbeelden van mijn coachees lijken dat op het eerste oog misschien ook. En toch weet ik inmiddels uit ervaring dat het mega belangrijke ervaringen zijn. Door de verandering in gang te zetten vanuit het kleine was ik en zijn mijn coachees nu ook in staat om grotere keuzes vanuit eigen visie en waarden te maken.
Wil jij ook verder los komen van de oude taal en conditionering in je hoofd zodat jij je vrijer voelt om dingen te doen op jouw manier?
Ik heb een schat aan professionele kennis, tools en ervaring om jou een eigen kompas te laten maken waarmee je liefdevol, krachtig en energiek aan het stuur staat van jouw fijnste leven. Ik vertel er je graag meer over dus stuur me gerust een berichtje via carolijn@coachable.nl.