Van die dingen die je niet wil horen maar die wel precies de vinger op de zere plek leggen. Ik weet zeker dat jij in je leven ook wel een paar van die opmerkingen hebt gehad die een “pijnlijke” schot in de roos bleken te zijn.
“Jij waant je een soort Messi” zei mijn coach jaren geleden. En dat kwartje viel gelijk al heb ik niks met voetbal. Ik vond het in eerste instantie vreselijk dat ze het zei. Messi’s “attitude” wat voor mij behoorlijke arrogantie uitstraalt en zegt “ ik ben onmisbaar, zonder mij zijn jullie niks”, is nou niet iets waar ik graag mee word vergeleken.
In feite wanen veel vrouwen zich Messi. Zonder jou stort alles in en loopt alles in het honderd. En met die overtuiging doe jij er vol overgave nog een schepje bovenop. En ondertussen doe je vooral dingen die voor jou gevoel “moeten” en foeter je stiekem van binnen dat je dit eigenlijk niet wilt. Maar hé dat stemmetje fluistert stukken zachter en wint het nooit van Messi.
“Het lijkt me zalig om een paar dagen alleen op reis te gaan of iets helemaal puur voor mezelf te doen. Even alleen aan mezelf denken en voor mezelf zorgen. Maar ja dat kan nu niet. Ik kan echt de boel thuis en op het werk niet laten voor wat het is. Ze hebben me nodig en het is toch best egoïstisch om zoiets voor mezelf te willen?
Zelfzorg is geen egoïsme
Zo veel vrouwen die zelfzorg en eigenliefde verwarren met egoïsme. Ik snap die gedachtegang. Ik had die gedachten een jaar of acht geleden ook nog. Tot mijn lijf en geest niet meer wilden en voor mij die keuze maakten. Het is toch te gek voor woorden dat wanneer je ziek wordt, je pas écht goed voor jezelf gaat zorgen. Dan kun je wel ineens (na wat lessen en professionele begeleiding) keuzes maken die goed voelen én goed zijn voor jou.
Net als ik dat dus deed in mijn mooie verhaal naar mijn coach, verdoezelen veel vrouwen die arrogantie van het onmisbaar willen zijn met het stempeltje schuldgevoel of egoïsme. Dat lijkt liever en zorgzamer richting de ander. Dat is het niet. Je verkoopt “ik ben belangrijk” er beter mee naar jezelf.
Maar door jezelf onmisbaar en dus een beetje Messi te vinden, zeg je stiekem ook dat je partner niet capabel genoeg is jullie gezin te runnen. Of dat jouw collega’s niet mans genoeg zijn het werk te regelen. Je ontneemt eigenlijk de ander op zijn of haar manier verantwoordelijkheid te nemen voor wat zich voordoet.
Je ontzegt je partner op zijn of haar manier mooie ervaringen te hebben met de kinderen. Het lekker even anders te doen. Het gaat op een andere manier dan dat jij het doet en dat is niet beter of slechter. Op het werk blijft misschien iets liggen of een ander blijkt het zo maar ietsje beter te kunnen dan jij. Hoe fijn is dat….kun je voortaan ook wel eens iets laten liggen of juist wat werk delegeren.
Zelfs als het thuisfront of ons werk zegt dat het prima is eigen tijd te nemen of aan de eigen ontwikkeling en rust te werken dan nog geloven we de Messi in ons eerder dan die engel die zo zachtjes fluistert wat je stiekem het liefste wil.
VOEL JE HET?
Een beetje schaamrood op je kaken?
Jij arrogant?
Jij een Messi?
Nooit.
Het laatste wat je wil zijn.
Wil jij korte metten maken met de “Messi” in jou?
Weg met die arrogante saboteur in jou en maak keuzes die goed voelen voor jou zodat jij je echt vrij voelt en doet wat je stiekem graag wil
Hoe je dat doet?
Mede door mijn eigen ervaring met Messi en mijn opleiding ACT ben ik een expert in het ontmaskeren van de saboteurs in jou en help ik je patronen doorbreken die niet werken.
Ik werk no nonsense, met aandacht en verbinding en altijd resultaatgericht.
Heb je zin om aan de slag te gaan? Dan vertel ik je met veel plezier over de mogelijkheden. Bel 06-54673949 of mail me.