Je hebt altijd een keuze om het anders te doen

Heb jij dat ook? Dat je juist op vakantie met jezelf wordt geconfronteerd. Dan is er ineens ruimte en rust om je eigen geluid te horen.

Zo was het bij mij wel tijdens de skivakantie.
Sneeuw maakt stil. Het dempt elk omgevingsgeluid. ’s Ochtends als je wakker wordt, hoor je wanneer het gesneeuwd heeft.

Daar in die stille witte wereld hoorde ik mezelf. Dat was niet direct heel gezellig kan ik je vertellen. Ik was hevig in discussie met mezelf. Nou ja met mijn gedachten. De kritische en strenge.

De discussie in mijzelf ontstaat omdat het skiën even niet lukt. Het voelt als ploeteren. In plaats van mild te zijn en ski’s weer in het skihok te zetten, ga ik door. Maar ik geniet niet want ik ploeter en voer dus die interne discussie. Ik word ook een beetje zeurderig tegen de rest van het gezin. Blehh zo’n nare eigenschap.

“Nee, niet zo miepen gewoon doorzetten en bij de groep blijven. Weet je wat die skipas kost, hup benutten die dag. Eindelijk is de kou weg en dan geef jij op, zwak hoor. Dit is een gezinsvakantie dus je blijft erbij”. Een kleine greep uit wat er allemaal voorbij komt.

Gelukkig weet ik inmiddels dat ik mijn gedachten niet ben en zet ik de discussie stop. Met een afstandje kijk ik er naar en vraag aan mezelf “levert je dit nu het ultieme vrije vakantiegevoel op? Nee is het simpele antwoord. Wat helpt nu wel? Mijn eigen pad volgen en vandaag iets anders doen dan skiën. Iets waar mijn benen vrolijker van worden.

En zo loop ik een half uur later in de witte wereld de berg op en geniet ik weer. Alleen. Ik heb mijn eigen afslag genomen.

Mijn ultieme beloning voor het luisteren naar wat ik nodig heb, is een heerlijke rodeltocht naar beneden. Ik voel me weer vrolijk en ontspannen. Als een klein kind zonder verantwoordelijkheden. Als een kind wat nog geen weet heeft van mee moeten bewegen in de kudde. Niks zo bevrijdend voor je geest als joelend en hard naar beneden rodelen in een witte wereld.

Kom jij even mee voelen hoe dat was daar in de sneeuw met dit korte niet bewerkte filmpje.

 

 

Overgave is een kunst

In een korte versie is deze post tijdens mijn vakantieweek op social media verschenen. Bijna 5.000 mensen bekeken het en behoorlijk wat mensen waardeerden de post ook. Voor mij een teken dat dit verhaal heel herkenbaar is. Dat meer mensen in de kudde blijven lopen terwijl het beter zou zijn er eens uit te stappen en een andere afslag te nemen. Je overgeven aan je eigen verlangens of behoeften is een ware kunst. De moeite waard om hier op mijn blogpagina nog wat uitgebreider aandacht aan te besteden.

Als je eerlijk bent.

Discussieer jij lekker door in dat koppie en hobbel je door zoals jij denkt dat de wereld van jou verwacht?

Of neem je de tijd, stilte en rust om naar jouw eigen geluid te luisteren. Om vervolgens vol overgave te kiezen wat jij op dat moment nodig hebt? Hoe vaker je het bevrijdende effect ervaart van die overgave en steeds meer doet wat echt goed is voor jou, hoe makkelijker het wordt.

Omdat het dus een kunst is om naar jezelf luisteren in alle rust, heb ik als expert in het vriendelijk zijn voor jezelf  een geweldig online programma geschreven wat jou in een paar weken leert vriendelijker voor jezelf te zijn, meer voor jezelf te kiezen en meer rust en balans te creëren in je leven. Lijkt je dat wat? Kijk dan op online coaching ‘Vakantie in je hoofd’